Ισχύει ο προφορικός λόγος!

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,

αγαπητοί παρευρισκόμενοι!

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για την παρουσία σας στην εφετινή Ημέρα Εθνικού Πένθους, προκειμένου να μνημονεύσουμε από κοινού όλα τα θύματα των πολέμων και των βίαιων καθεστώτων.

Εδώ, στο γερμανικό στρατιωτικό κοιμητήριο στον Διόνυσο-Ραπεντώσα, περίπου 10.000 στρατιώτες του Βˊ Παγκοσμίου Πολέμου βρήκαν την τελευταία τους κατοικία. Εδώ αναπαύονται γερμανοί στρατιώτες, που έχασαν τη ζωή τους σε ολόκληρη την Ελλάδα, μακριά από την πατρίδα και τις οικογένειές τους. Μνημονεύουμε σήμερα αυτούς τους νεαρούς στρατιώτες, τους οποίους οδήγησε στον πόλεμο μία εγκληματική ηγεσία. Έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας μίας εθνικής ψύχωσης, την οποία δυστυχώς συμμερίζονταν πολλοί στη Γερμανία εκείνης της εποχής.

Η μνημόνευση, σκοπός της οποίας είναι η Ημέρα Εθνικού Πένθους, δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στους πεσόντες στρατιώτες και σίγουρα όχι μόνο στους πεσόντες γερμανούς στρατιώτες. Αποτελεί υποχρέωση, μία τέτοια μέρα να τιμήσουμε τη μνήμη όλων των θυμάτων του πολέμου και των καθεστώτων βίας. Των πεσόντων στρατιωτών όλων των χωρών, των θυμάτων της τρομοκρατίας και των καθεστώτων βίας. Σχεδόν όλα τα χωριά στην Ελλάδα υπέστησαν τα δεινά του πολέμου και της βίας. Τη σημερινή ημέρα μνημονεύουμε εδώ και τις χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που κόστισε η γερμανική κατοχή στην Ελλάδα.

Ο απόηχος της καταστροφής του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, η οποία αφαίρεσε περισσότερες από 50 εκατομμύρια ζωές, ενίσχυσε την πεποίθησή μας πως δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ ξανά πόλεμος στην Ευρώπη, πως η Ευρώπη αποτελούσε ουσιαστικά μία παγκόσμια εξαίρεση, στην οποία επικρατούσε η πεποίθηση ότι θα έμενε αλώβητη από πολέμους και ένοπλες συγκρούσεις. Αυτό αποδείχθηκε τελικά ψευδαίσθηση στις 24 Φεβρουαρίου του 2022. Αποδείχθηκε, επίσης, ψευδαίσθηση το γεγονός ότι οι άνθρωποι, τουλάχιστον στην Ευρώπη, δεν θα ήταν πλέον επιρρεπείς στο να διαχωρίζουν τον περίγυρό τους σε «φίλους» και «εχθρούς» και τελικά να καταφεύγουν και στη βία. Ο ρωσικός επιθετικός πόλεμος κατά της Ουκρανίας έδειξε σε όλον τον κόσμο ότι και στην Ευρώπη η ασφάλεια δεν είναι εγγυημένη. Όλοι, όσοι πίστεψαν ότι στην Ευρώπη ο πόλεμος, η εξαθλίωση και η οδύνη αποτελούν παρελθόν, διδάχθηκαν το αντίθετο από τον κατακτητικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, ο οποίος μαίνεται εδώ και 263 ημέρες.

Γι΄ αυτό το λόγο για εμάς τους Γερμανούς είναι ακόμη πιο σημαντικό να συνειδητοποιούμε διαρκώς τη δική μας ιστορική ενοχή. Εμείς, ως Γερμανοί, θέλουμε και οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε το παρελθόν μας.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε την ιστορία και δεν επιτρέπεται να την αγνοούμε να τη σχετικοποιούμε ή να την επανερμηνεύουμε. Το μόνο που μας απομένει είναι να στρατευτούμε αποφασιστικά, ώστε ο πόλεμος και η δικτατορία να μην αποτελούν επιλογή στο μέλλον. Με όλες μας τις δυνάμεις οφείλουμε να υπερασπιστούμε στο εσωτερικό τη δημοκρατία και την ανεκτικότητα, και στο εξωτερικό την κατανόηση και τη συμφιλίωση. Επίσης, μαζί με τους εταίρους μας να κάνουμε ό,τι καλύτερο για να διασφαλίσουμε ότι επιθετικοί πόλεμοι σαν αυτόν στην Ουκρανία θα αποτύχουν και δεν θα μετατραπούν έτσι σε μία νέα κανονικότητα.

Είναι ένα πολύτιμο δώρο ότι έχουμε αυτούς τους εταίρους, ότι οι πρώην εχθροί έγιναν φίλοι. Σήμερα οι στρατιώτες μας στέκονται συναδελφικά ο ένας πλάι στον άλλο, ώστε να διατηρήσουν και να διασφαλίσουν τις αξίες μας.

Ως εκ τούτου, είναι σωστό και σημαντικό να υπάρχουν τέτοιες ημέρες μνήμης. Σε τόπους, όπως αυτός, συνειδητοποιούμε τον παραλογισμό του πολέμου και της αχαλίνωτης βίας. Ας βρούμε, λοιπόν, μέσα από τη μνήμη την πεποίθηση και τη δύναμη να προσπαθήσουμε για όσα μας ενώνουν και να ξεπεράσουμε όσα μας χωρίζουν. Ειδικά τα τρέχοντα γεγονότα μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν είναι απαραίτητη μόνο η μνήμη για να αντισταθούμε σθεναρά στην επιθετικότητα, αλλά και οι κοινές προσπάθειες.

Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι!

Ας αναπαυθούν οι ψυχές όλων εν ειρήνη!

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας!