Willkommen auf den Seiten des Auswärtigen Amts
Ομιλία του Πρέσβη κ. Αντρέας Κιντλ στο Γερμανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στο Διόνυσο-Ραπεντώσα
Ομιλία του Πρέσβη κ. Αντρέας Κιντλ στο Γερμανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στο Διόνυσο-Ραπεντώσα, © Γερμανική Πρεσβεία στην Αθήνα
Κατά την Ημέρα Εθνικού Πένθους πραγματοποιήθηκε τελετή μνήμης με κατάθεση στεφάνων στο Γερμανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο Διονύσου – Ραπεντώσας, με σκοπό τη μνημόνευση των θυμάτων του πολέμου, της τρομοκρατίας και των καθεστώτων βίας.
Ισχύει ο προφορικός λόγος!
Εξοχότητες, αξιότιμοι προσκεκλημένοι!
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να σας εκφράσω τη χαρά μου για την παρουσία σας σήμερα εδώ.
Μόλις ακούσατε ότι «Σήμερα τιμούμε τη μνήμη όλων των θυμάτων βίας και πολέμου, όλων των λαών». Με την παρουσία σας σήμερα εδώ εκφράζετε την υποστήριξή σας στο σκοπό αυτό, τη δέσμευσή σας και τη φιλία σας.
Ηχεί ακόμη στα αυτιά σας:
Η ζωή μας βρίσκεται στον αστερισμό της ελπίδας για συμφιλίωση μεταξύ των ανθρώπων και των λαών. Έχουμε ευθύνη για την ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων.
Ωστόσο, η ειρήνη είναι κάτι παραπάνω από την απουσία πολέμου.
Αγαπητή Laurence, πολύ σύντομα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Γαλλία και η Γερμανία ακολούθησαν ένα ιδιαίτερο μονοπάτι. Από τις αλλεπάλληλες καταστροφές και την αλληλοεξόντωση προς τη στενή φιλία. Η συνθήκη των Ηλυσίων, το Γαλλογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, οι αδελφοποιήσεις πόλεων καθώς και τα στρατιωτικά κοιμητήρια αποτελούν βασικά στοιχεία της φιλίας αυτής. Και αυτή η γαλλογερμανική συμφιλίωση κατέστη δυνατή στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θεωρείται το πλέον επιτυχημένο σχέδιο ειρήνης στην Ευρώπη.
Κι αυτή τη χρονιά στεκόμαστε στο Γερμανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο Διονύσου-Ραπεντώσας, όπου σχεδόν δέκα χιλιάδες (10.000) στρατιώτες βρήκαν την τελευταία τους κατοικία. Περίπου ενενηνταεννέα τοις εκατό (99%) από αυτούς σκοτώθηκαν στον δεύτερο (Β’) Παγκόσμιο Πόλεμο. Το κοιμητήριο αυτό εγκαινιάστηκε τριάντα (30) περίπου χρόνια μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα αποτελώντας έτσι ένα ιστορικό παράδειγμα των ακατάπαυστων προσπαθειών για την επίτευξη της ειρήνης.
Αυτό που συνειδητοποίησα γρήγορα τις λίγες αυτές εβδομάδες που βρίσκομαι εδώ, είναι ότι τα δεινά της φρικτής εθνικοσοσιαλιστικής κατοχής συνεχίζουν να επιδρούν στο παρόν, η μνήμη για τα ελληνικά θύματα παραμένει εξαιρετικά ζωντανή. Η ελληνογερμανική σχέση μετά τον πόλεμο είναι περίπλοκη και επηρεάζεται από τα αποτελέσματα της επεξεργασίας της ιστορικής μνήμης της εκάστοτε πλευράς. Για τον λόγο αυτό, εγχειρήματα για την κοινή επεξεργασία μνήμης, όπως η συμφωνία για την εγκαθίδρυση του κοιμητηρίου αυτού ή το πρόσφατα ιδρυθέν Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας και το Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον, είναι πολύ σημαντικά. Αυτή τη στιγμή παρακολουθούμε με ευγνωμοσύνη τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την επίτευξη μιας ειρήνης, που είναι κάτι πολύ περισσότερο από την απουσία πολέμου.
Φυσικά, οι πληγές του παρελθόντος δεν θα επουλωθούν ποτέ τελείως. Η μνήμη, όμως, θα πρέπει να λειτουργεί ως υπενθύμιση, ώστε τα γεγονότα του παρελθόντος να μην επαναληφθούν ποτέ.
Σήμερα στεκόμαστε ο ένας πλάι στον άλλο ως εταίροι και φίλοι επιδιώκοντας μία ειρηνική, εταιρική κι αλληλέγγυα Ευρώπη.
Ζούμε, όμως, σε μία εποχή μεγάλων προκλήσεων. Δεν πεθαίνουν άνθρωποι μόνο σε πολέμους που διεξάγονται στην Ευρώπη και την περιφέρειά της. Εκατομμύρια άνθρωποι τρέπονται σε φυγή λόγω πολέμων ή οικονομικών προβλημάτων, με κατεύθυνση κυρίως την Ευρώπη. Πολλοί από αυτούς πεθαίνουν καθ’ οδόν. Για την αντιμετώπιση των μεγάλων αυτών προκλήσεων απαιτούνται μεγάλες προσπάθειες από όλους μας.
Από τότε που η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία στις αρχές του 2022 και από τις 7 Οκτωβρίου, που η παλαιστινιακή τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς επιτέθηκε σε ισραηλινό έδαφος, ο πόλεμος έχει καταστεί και πάλι απτή πραγματικότητα. Όντας αντιμέτωποι με τους πολέμους αυτούς πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, πόσο σημαντική είναι η δραστηριοποίησή μας υπέρ της ειρήνης και κατά της βίας.
Την Ημέρα Εθνικού Πένθους στρέφουμε το βλέμμα μας προς τα πίσω, στα δεινά του πολέμου, αλλά και προς τα εμπρός, στη διατήρηση της ειρήνης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό δεν πρόκειται να φέρει κανέναν από τους πεσόντες πίσω, μπορεί όμως να σταθεί εμπόδιο, ώστε να μη θρηνήσει η επόμενη γενιά νέα θύματα.
Κυρίες και κύριοι!
Ας αναπαύονται οι ψυχές τους εν ειρήνη!
Σας ευχαριστώ.