Ισχύει ο προφορικός λόγος!

Σας ευχαριστώ για την παρουσία και τη συμμετοχή σας σε αυτή την εκδήλωση μνήμης. Πριν από 83 χρόνια, στα τέλη Μαΐου, έλαβαν χώρα εδώ, στο Μάλεμε,  τρομερές πολεμικές επιχειρήσεις, που κόστισαν τη ζωή χιλιάδων νεαρών ανδρών.

Μεταξύ των χιλιάδων πεσόντων ήταν και νεαροί άνδρες, όπως ο εικοσάχρονος Παντελής Γερογιάννης, που σκοτώθηκε σαν χθες πριν από 83 χρόνια ή ο εικοσιενάχρονος Alfred John Parker του Βασιλικού Πυροβολικού, που σκοτώθηκε στις 20 Μαΐου ή  ο εικοσιτετράχρονος George Horwood Fauckner του Βασιλικού Αυστραλιανού Πυροβολικού, που σκοτώθηκε στις 21 Μαΐου ή ο εικοσιτριάχρονος Peter Herbert Vokes του Πεζικού της Νέας Ζηλανδίας, που σκοτώθηκε στις 23 Μαΐου. Αλλά και ο σχεδόν δεκαοκτάχρονος δεκανέας Karl-Heinz Zipfel, που σκοτώθηκε στις 20 Μαΐου και του οποίου τα οστά δεν ανακτήθηκαν ποτέ.

Αυτές τις ημέρες συγκεντρωνόμαστε στα κοιμητήρια της περιοχής των Χανίων, προκειμένου να μνημονεύσουμε τους προαναφερθέντες, αλλά και όλα τα θύματα πολέμου, τυραννίας και καθεστώτων βίας. Τότε, πριν από περισσότερα από 80 χρόνια, οι στρατιώτες των χωρών μας βρίσκονταν σε αντίπαλα στρατόπεδα: η εθνικοσοσιαλιστική Βέρμαχτ επιτέθηκε στην Κρήτη κι έλληνες στρατιώτες υπερασπίστηκαν τη χώρα τους με τη βοήθεια δυνάμεων της Κοινοπολιτείας. Για περισσότερα από τρία χρόνια τα εθνικοσοσιαλιστικά στρατεύματα κατέστρεφαν με μανία την Ελλάδα. Ο αριθμός των μαρτυρικών χωριών, ειδικά στην Κρήτη, είναι μεγάλος. Ο φόρος τιμής που αποτίω συνοδεύεται, συνεπώς, από βαθιά ενοχή, ντροπή και πένθος.

Τα έθνη, οι στρατιώτες των οποίων πριν από 80 χρόνια πολεμούσαν μεταξύ τους, είναι σήμερα όλα δημοκρατίες, που συνεργάζονται και στέκονται πλάι πλάι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το NATO ή ως στενοί εταίροι. Αυτή η ενότητα και αυτές οι συμμαχίες μας προστατεύουν. Εάν θέλουμε να διαφυλάξουμε τις αξίες, στις οποίες βασίζονται οι δημοκρατίες μας, θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να τις υπερασπιστούμε. Πέρα από τη μνήμη και την παραίνεση πρέπει να προκύψει και η προθυμία για από κοινού αντιμετώπιση των πολεμικών συγκρούσεων, που έρχονται στο κατώφλι μας.

Ημέρες μνήμης, σαν κι αυτή, είναι απαραίτητες. Σε ένα μέρος, όπως αυτό, νιώθουμε το παράλογο του πολέμου και της αχαλίνωτης βίας. Εύχομαι μέσα από τη μνήμη να προκύψει η πεποίθηση και η δύναμη να παλέψουμε για κοινούς σκοπούς και να υπερβούμε όσα μας χωρίζουν. Εύχομαι να δείξουμε όλοι τη διάθεση να αντιμετωπίσουμε μαζί εκείνους, που απειλούν και επιτίθενται στις δημοκρατίες μας.